Iyi Geceler Dostlar

Gokyuzunde yalnız basına donup duran bir gezegen gibi hissediyorum kendimi bu gece. Soguk, karanlık ve cok yalnız. Anliyorum ki  zamanla ben sakinlige, sessizlige, sade yasama alısmısım iyice. Aslinda ben her telden calan bir sehir kadınıyım. Istanbul’da dogdum ve buyudum. Ne var ki Istanbul'un kaldırımları, sokakları, meydanları hep erkeklere acıktır, hep onlara. Biz kadınlar, ruhu disi olan bu sehirde tuval uzerinde akan renk dereleri gibi ararız yolumuzu; yururuz, daima ileriye, ufuk cizgisine baka baka. Istanbul oyledir iste. Ister bir senecik kal burada, ister koca bir omur, her gunu, her dakikası renkli bir panayır gibi gecer. Yorar adamı Istanbul. Gene de seversin onu. Kim ne derse desin, sokaklarında ne cok erkek yururse yurusun, bu sehrin kendisi disidir, tabiatı kadınsı. Ama dedik ya Istanbul’un cinsiyeti “kadın” diye bir kere… “Bu gece yagmur var Istanbul’da” ve gozlerimiz dolu dolu oluyor yine, bilinmez niye… Kadın duygusallıgı herhalde, kim bilir… Iyi Geceler Dostlar.